طرح «حمایت از کالای ایرانی» و «رونق تولید » در سایه «امکانات و ظرفیت های» کشور

طرح «حمایت از کالای ایرانی» و«رونق تولید »   در سایه «امکانات و ظرفیت های» کشور

موج جمعیتی کشور، منابع طبیعی، جوانان و همسایه‌های آبی ظرفیت‌های عظیم ایران

دکتر بهرام هاشمی با بیان اینکه شعار حمایت از کالای ایرانی بر پشتوانه‌های منطقی و آینده نگری استوار است، عنوان کرد: این حمایت‌ها بدون تردید در سایه ظرفیت‌های عظیم کشور قابل تحقق است.

هرچندامسال(98 سال)سال رونق تولیدتوسط مقام معظم رهبری نام گرفت لیکن نباید فراموش کرد که حضرت آقا ابتدا مردم (مصرف کنندگان کالا) راآماده کردننددرسال گذشته سپس به تولیدکنندگان وذینفعان تولید  ابلاغ کردنند که شرایط برای رونق تولید آماده است وهردو مکمل هم هستند با پیش نیازی مصرف وحمایت از کلایی وطنی وملی ،«حمایت از کالای ایرانی» این نام و شعار را رهبر انقلاب (مدظله العالی) در پیام نوروزی برای سال 97 اعلام کردند. پیش از این و در سال‌های قبل نیز رهبر انقلاب بر حمایت از تولید و کار و سرمایه ایرانی تاکید کرده بودند(که شعار هرسال باایندنگری مقام معظم دقیقا مکمل وپایه شعار سال بعد می باشد) اما آن نتیجه مطلوب حاصل که انتظار می رفت نشد. حالا با فراخوان «حمایت از کالای ایرانی» آحاد ملت هم خطاب قرار گرفته اند تا با حمایت از تولیدات فرزندان خودشان، چرخ اقتصاد و زندگی خانواده ایرانی را به حرکت درآورند، به امید اینکه نگاه‌ مسؤولان هم از «دروازه‌های ورودی گمرک» به «دستان توانمند جوانان ایرانی» دوخته شود.

رهبر انقلاب درباره اقتصاد مقاومتی می‌گویند اقتصادی که در مقابل تکانه‌ها و شوک‌های خارجی مقاوم باشد. شوک و تکانه خارجی فقط تحریم نیست. تولید کننده داخلی باید بتواند با رقیب مشابه خارجی رقابت کند؛ هم در قیمت و هم کیفیت. البته رسیدن به این مرحله حمایت می‌خواهد.

با این توضیح حمایت از تولید داخلی باید همراه با دو شرط باشد؛ محدود باشد و مشروط؛ محدود باشد یعنی به تولید کننده فرصت داده شود تا فلان زمان مشخص، قدرت رقابت پیدا کند و احساس مادام العمری در حمایت رانتی و بازار انحصاری نداشته باشد.

مشروط باشد که تولید کننده باید سود خود را از طریق رشد بهره وری کسب کند نه افزایش قیمت. باید به اشتغال و سرمایه گذاری و نوآوری و کیفی سازی توجه داشته باشد و با شاخص‌های کمی عملکرد این بخش در رقابت پذیری مورد ارزیابی قرار گیرد.

در غیر این صورت حمایت از تولید داخلی فرصتی برای انحصار تولید کننده و ظلم به مصرف کننده می‌شود و بعد از مدتی تعصب لازم برای حمایت از تولید داخلی ازبین خواهد رفت.

آنچه در اینجا می‌آید گفتگو با مهندس بهرام هاشمی ازمشاوران و کارشناسان ارشد اقتصاد وصنعت در سطح ملی می باشد؛درباره کم و کیف حمایت از کالای ایرانی است، تحلیل دقیق، نگاه منصفانه و ارزیابی کارشناسانه از خصائص بارز وی در مصاحبه بود، در ادامه بخش‌هایی از این گفتگو را می‌خوانید:

به عنوان نخستین سوال بفرمایید چرا رهبر انقلاب(مدظله العالی) طی یک بازه زمانی 10 ساله، شعار سال را بر محور اقصاد بیان می‌کند، هم و غم ایشان در این حوزه چیست؟

به عنوان مقدمه باید این نکته را عرض کنم که مقوله ای با عنوان «ولایت» در کشور ما مسئله قابل توجهی است و این نقش در نوسانات اجتماعی و اقتصادی بیشتر هویدا می‌شود و از قوای سه گانه تا مردم، تلاطم‌های خود را با اتکاء بر ولایت فقیه از سر می‌گذرانند.

این مطلب را عرض کردم تا به اینجا برسم که وقتی مسئله ای از جانب رهبر معظم انقلاب مطرح می‌شود بی اساس نبوده و اتفاقا به جهت هوشمندی ایشان و تسلط بر موضوع است.

هنگامی که حضرت آقا از مسائل اقتصادی صحبت می‌کند همانند یک کار شناس یا یک مدیر بازاری به ریز مباحث اشاره می‌کند، بنده به عنوان کسی که در عرصه اقتصاد مطالعاتی داشته ام، هنگامی که سخنان ایشان را مرور می‌کردم کاملا عیان است طرح مسائل بر اساس یک قاعده صورت می‌گیرد.

حوادثی که در دی ماه سال 96و آبان98 در کشور رخ داد، اگر برای هر کشوری اتفاق می‌افتاد تبعات زیان باری به همرا داشت، اما به لطف خدا کشور ما از این اتفاقات به سلامت عبور کرد، لذا می‌بینیم که محور اصلی و مهم در این اتفاقات «مسئله اقتصادی» بوده که با یک نگاه عقلایی به شعار سال‌های گذشته درمی یابیم در حوزه اقتصادی از مدیریت کلان به جزئی رسیده ایم. یعنی «حمایت از کالای ایرانی»و«رونق تولید»  پس از مباحث اقتصادی خرد بسیاری در سال‌های اخیر شکل گرفته است.

*حال این سوال پیش می‌آید که چرا این شعار یعنی «حمایت از کالای ایرانی 97» و«رونق تولید98»   مورد توجه و تاکید قرار گرفته است؟

در مورد حمایت از کالای ایرانی ورونق تولید نباید صرفا به عنوان یک شعار به آن بنگریم، بلکه این شعار هارا باید مورد بررسی قرار داده و به این توجه کنیم که در پسِ این شعارها چه مفاهیمی نهفته است.

یکی از مفاهیم مستتر در «حمایت از کالای ایرانی» و«رونق تولید»وحمایت از تاریخ، فرهنگ و تمدن ایرانی است چرا که ابعاد سیاسی، فرهنگی و امنیتی را نیز تحت الشعاع قرار می‌دهد.

به طور مثال در مورد سماور که تولید کشور روسیه بود چه اتفاقی افتاد؟ این کالا وقتی وارد کشور ما شد، فرهنگ و لغت را هم با خود آورد! لذا هنگامی که ما چیزی را ابداع می‌کنیم با تولید و صادرات آن فرهنگ خود را نیز با آن صادر می‌کنیم، چرا که استفاده از یک وسیله مستلزم استفاده از فرهنگ و منظوری است که برای آن تهیه شده است؛ لذا در علوم دانش بنیان که رهبر معظم انقلاب (مدظله العالی) بارها به آن اشاره کرده اند، بر این مورد تاکید می‌کنند که از تئوری‌هاوعلم ارائه شده در دانشگاه به یک محصول رسیده و آن را در اختیار سرمایه گذار بگذاریم تا به تولید انبوه رسیده و سپس به صادرات بپردازیم؛ لذا می‌بینیم که در تولید یک کالا و سپس صادرات آن، فقط یک موضوع به عنوان صادرات مطرح نیست بلکه با آن کالا یا خدمات، مفاهیم بسیاری از تاریخ و تمدن ما نیز صادر می‌شود، نظیر همان کاری که اروپایی‌ها با تولید و صادرات غذای آماده انجام می‌دهند، مثلا با یک آدامس یا پاستیل که مشکوک به الکل یا ژلاتین خوکی آغشته است، آثار وضعی این مواد خوراکی را که در شرع ممنوع است نیز بر ما تحمیل می‌کنند.

همانطور که به انتقال تاریخ و تمدن با انتقال کالا اشاره کردم، در حوزه خدمات هم همین گونه است، شما اگر فیلم را به عنوان یک کالا در نظر بگیرید، ملاحظه می‌کنید که یک فیلم با خود فرهنگ بیشتری را نسبت به کالاهای دیگر می‌آورد، مثلاً فیلم‌های کره ای که در جامعه ما با اقبال مواجه می‌شود.

لذا در جمع بندی این موضوع باید عرض کنم مسئله فقط از حمایت از کالای ایرانی  ورونق تولید نیست بلکه این حمایت منجر به تولید انبوه شده و هنگامی که به صادرات رسید، شامل صادرات تاریخ، تمدن و فرهنگ ما نیز می‌باشد.

*به امنیت غذایی اشاره کردید؛ کشورهایی که غذاهای مشکوک به مواد ممنوعه را به کشورهای دیگر صادرمی کنند، در کشورهای خود و برای شهروندانشان هم چنین است؟!

جالب است بدانید صهیونسیت‌ها به شهروندان خود که برای مسافرت به کشور‌های خارج از فلسطین اشغالی می‌روند، فروشگاه‌هایی تعیین و معرفی می‌کنند تا از آنجا خریدهای خود را انجام دهند، سپس ما به التفاوت آن را پس از بازگشت به کشور به شهروندان خود پرداخت می‌کنند.

ولی ما در این بخش بی توجهی کرده ایم، اگر هم اقدامی در این راستا صورت گرفته نمود و جلوه ای ندارد، در بخش صادرات و واردات و یا حتی کالاها و مواد غذایی که به شکل قاچاق وارد می‌شوند نیز نظارت دقیقی وجود ندارد.

بسیار خوب، به بحث اصلی بپردازیم، انتخاب شعار سال! الزاماتی که رهبر انقلاب (دام ظله) در مشهد مقدس به آن اشاره کردند، حامل چه نکات و پیام‌هایی است؟

مقام معظم رهبری (مدظله العالی) امسال و سال گذشته نیز طبق سنوات گذشته در مشهد مقدس رهنمودهایی را بیان کردند؛ یکی از نکات مورد توجه رهبر انقلاب «امکانات وظرفیت ها» بود، اینکه ما چه امکاناتی داریم که می‌توانیم از بین 200 کشور، جزء 12کشور تراز اول دنیا باشیم، یکی از این ظرفیت‌ها «جوانان» هستند، اینکه در ترویج و رشد کالای ایرانی از ظرفیت جوانان استفاده کنید، اشاره به 10 میلیون نفر جوان دانش آموخته و 4 میلیون نفر دانشجو در مقام علمی و عملی در این زمره است؛ توجه به علوم دانش بنیان در همه حوزه‌های بازرگانی، مدیریتی، کارشناسی با تعیین یک هدف که ظرفیت‌های مذکور را می‌توان در این جهت مورد استفاده قرار داد.

دومین ظرفیت «موج جمعیتی» است که حضرت آقا 80 میلیون نفر را آبروی ایران در منطقه خواندند، لذا این موضوع نیز مسئله ای است که باید مورد توجه واقع شود.

ظرفیت دیگر «همسایه‌های مرز آبی» بود که مورد اشاره رهبری قرار گرفت، 15 کشور همسایه برای توسعه و صادرات کالای ایرانی فرصت بزرگی است.

ظرفیت دیگری که رهبرانقلاب آن را ذکر کردند «منابع طبیعی کشور» بود، اینکه ما در مقوله نفت وگاز، ذخایر معدنی ومواد دیگر حرف برای گفتن داریم.

لذا می‌بینیم با بیان این ظرفیت‌ها و یادآوری آن به مسئولان و مردم پیشرفت در مسیر شعار سال فرصت‌های بزرگی پیش روی ما است و باید از آن‌ها بهره برد.

*به موضوع جمعیت و ذخایر معدنی کشور اشاره کردید، این موضوع را کمی باز می‌کنید؟

در یک مقطع زمانی در برخی از کشورهای اروپایی تلاش مسئولان بر کنترل جمعیت کشورهای خود بود که پس از مدتی به آسیب‌ها و تهدیدهای آن پی بردند، انتقال جمعیت از یک کشور به کشور دیگر نیز مسائل و مشکلات خاص خود را داشت و هویت فرد در این جا حفظ می‌شد و دیگر اهل کشور مقصد به شمار نمی رفت، لذا در مقام مقایسه می‌بینیم که با عنایت به فرمایش رهبر انقلاب، ایران در این میان ظرفیت غنی و عظیمی دارد. اما در مورد ذخایر معدنی، ببینید، بنده طبق آمار دقیق عرض می‌کنم که کشور ایران از 15 کشور اروپایی بزرگ تر بوده، 38 برابر کل اروپا ذخایر معدنی داشته و 56 برابر آنها ذخایر نفتی و گازی دارد، لذا اگر کل اروپا را یک کشور در نظر بگیرید، ملاحظه خواهید کرد که ما یک یا چند سطح از آنها بالاتر هستیم، چرا که آنها مواد اولیه را باید از غرب اسیا خریداری کنند در حالی که این موضوع برای ایران منتفی است.

*بله؛ قاعدتا در مقابل این فرصت‌ها و ظرفیت‌ها که فرمودید، محدودیت‌ها و موانعی نیز موجود است، این موضوع را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

امام خامنه ای در بخشی از سخنان خود به این نکته هم اشاره کردند؛ از جمله اینکه یکی از همین موانع «باور نداشتن ظرفیت ها» است.

دیگری «اعتماد به برنامه‌های دشمن» است که برخی از افراد در داخل کشور، اگر دشمن یک برنامه ای داشته باشد اعتمادشان به آن بیشتراست از برنامه‌هایی که خودمان داریم.

همچنین در بحث اشاره به ظرفیت جوانان به این نکته اشاره کردند که «از موانعی که بر سر راهتان هست، از قدرنشناسی‌ها دلسرد نشوید، کسانی می‌آیند شکایت می‌کنند طرح و برنامه دارند ولی پذیرفته نمی شود.» لذا خطاب به جوانان گفتند «از کار و ابتکار خسته نشوید.»

«کم کاری‌ها وتنبلی ها» از موانع پیش رو هستند، جالب است بدانید زمانی، روی اتوبوس‌های بنز تیم ملی آلمان نوشته شده بود «بهترین‌ها هرگز استراحت نمی کنند.» این شعار یعنی تنبلی نداشته باشید، لذا درج این جمله هم بر روی کیفیت ماشین آنها یعنی بنز و هم برای تیم ملی شان که نمونه آنهاست، تاثیر گذار بوده و این مفهوم در کشوری که نماد کیفیت است، طرح می‌شود.

همین جمله را مقام معظم رهبری نیز مطرح کردند که تنبلی وکم کاری نداشته باشید، اما متاسفانه در برخی موارد اقدامات متناقضی شکل می‌گیرد، مثلامشاهده می کنیم در ابتدای سال97 ، قرارداد خرید 450 واگن از یک شرکت چینی منعقد می شود در حالی که کارگران شرکت واگن پارس بیکار بوده و اتفاقا آمادگی تولید کالا(دستگاه) را دارند، اما این اقدام صورت نمی گیرد، این یعنی چه؟ این یکی از مصادیق کم کاری است!

*در بیانات رهبری به اقتصاد مقاومتی نیز پرداخته شد، این مهم فارغ از شعارها، چه مفاهیمی را در برگرفته و چه نقشی در حمایت از کالای ایرانی دارد؟

اقتصاد مقاومتی یکی از مسائلی بود که حضرت آقا به آن اشاره کرده و گفتند «پشتوانه حمایت از کالای ایرانی اقتصاد مقاومتی است.» اقتصاد مقاومتی سیاستی «درون زا و برون گرا» دارد، لذا با نگاه به آیتم‌هایی که رهبری موشکافانه در سال 96 در مشهد مقدس مطرح کردند، می‌بینیم باید به این نقطه می‌رسیدیم که کالایی را تولید کرده و با صادرات توسعه می‌دادیم و با ارتقای کیفیت وتضمین آن گام برمی داشتیم که به صورت کامل محقق نشد.

*تفاوت اقتصاد مقاومتی و خودکفایی اقتصادی در چیست؟

این مسئله را می‌توان با مثال جنگ تحمیلی تبیین کرد، زمانی که ما مورد تهاجم واقع شدیم نه تنها از کشور خود دفاع کردیم بلکه توانستیم با مقاومت در برابر دشمن موفقیت‌های بزرگ نظامی و سیاسی را نیز به دست آورده و در کشورهای عراق و سوریه مشاوره می‌دهند؛ در جنگ اقتصادی هم همین است، کلید‌های اقتصاد غالبا چون در دست صهیونیست‌ها است لذا هجمه‌هایی را وارد می‌کنند، هجمه‌هایی که رفع آنها فقط با راه حل خود آنها باید صورت پذیرد، نظیر تزریق ویروسی که آنتی ویروس آن نزد خودشان است.

وقتی این مسئله به وجود آمد کشور را مطیع خود می‌کنند، حال اگر کشوری در اقتصاد مقاوم شد تحت تاثیر این تکانه‌ها و تنش‌ها قرار نمی گیرد، اگر اقتصاد جامعه در دستان ما باشد اجازه نمی دهیم مافیای اقتصادی مواردی از قبیل دارو، امنیت غذایی و... را در دست بگیرند، بلکه با روش‌های نوین می‌توانیم نقش تعیین کننده داشته و راه‌های نفوذ را ببندیم، در اینجا هم می‌توانیم مانند بخش نظامی علاوه بر اصلاح سیستم خود در کشورهای مسلمان هم نقش اثر گذاری داشته باشیم.

*با توجه به تاکید رهبر انقلاب بر دو عنصر مردم و مسئولان، در حمایت از کالای ایرانی و رونق تولید نقش مردم در این میان چیست؟

حضرت آقا فرمودند: جوان‌ها در اینجا هم «آتش به اختیار» باشند، با تاسیس شرکت‌ها و واحدهای تولیدی در این میان سهم خود را ایفا کنند، نکته بعد این بود که مردم کالای قاچاق نخرند تا اجناس آنها بدون اقبال روبرو شود ودر چند تکرار ورشکسته شوند

مردم وقتی برای خرید کالای ایرانی مراجعه می‌کنند و نمی توانند جنس ایرانی پیدا کنند، این موضوع را به رسانه‌ها گزارش دهند، تا اصلاح شود.

برای شروع کار، یک دوره ای را همه باید به هم کمک کنند در بسیاری از کشور‌ها نظیر چین، ژاپن، کره، سنگاپور و... این اتفاق رخ داده و اکنون توانسته اند به این موفقیت‌ها در سطح بین‌المللی دست پیدا کنند.

یکی مسائلی که به همه ما مربوط می‌شود و باید آن را رعایت کنیم، موضوع سبک زندگی است، مصرف گرایی، اشرافی گری و رفاه طلبی افراطی را کنار بگذاریم.

*آیا بحث حمایت از کالای ایرانی مطلق است و باید همه کالاهای ایرانی را پذیرفت؟ برخی از کالاها واقعا کیفیت ندارند!

آقا حمایت از تولید داخلی را مطرح کردند( رونق تولید) و ما باید در مورد کالاهایی که تولیدشده و کیفیت دارند، به سمت استفاده از آنها برویم؛ کما اینکه اگر کالایی کیفیت و کارایی لازم را نداشت تولید کننده ملزم است تا کیفیت کار خود را ارتقا دهد لذا می‌بینیم همه سهم این حمایت بر دوش مصرف کننده‌ها نیست.

اما در مورد شعار سالهای 97و 98 توجه آقا به محصول نهایی بود، سرمایه گذاری که برای سرمایه گذاری می‌آید، کارگر و مهندسی که روی محصول کار می‌کند، خدماتی که ارائه می‌شود، همه چرخه ای را تشکیل می‌دهد که باید از آن حمایت کرد، یعنی دو حمایت می‌توانیم داشته باشیم، یک جا به عنوان شغل که با آن چرخ زندگی مان را می‌چرخانیم از طرفی هم به عنوان خانواده که از محصول از آن استفاده می‌کنیم.

*به عنوان یک کارشناس فکر می‌کنید کالای وتولید ایرانی واقعا می‌تواند از کیفیت لازم برخوردار بوده و با کالای خارجی رقابت کند؟

بنده در دوران دانشجویی در یک کارخانه لوازم خانگی در استان قزوین کارآموز بودم، صبح‌ها در قسمت کارگری و بعد از ظهرها پیش مهندسین صنایع، اتفاق جالبی در آن جا رخ می‌داد، کارگران در هنگام کار معتقد بودند مهندسان بسیاری از مسائل را متوجه نمی شوند، تیم مهندسی هم که طراح بودند می‌گفتند کارگران متوجه برخی مسائل را نمی فهمند!

این مسئله واقعیتی است که وجود دارد و باید این ذهنیت شکسته شود؛ خاطرم هست که در این کارخانه به کارگران سهمیه‌هایی داده می‌شد، مثلا در تولید یخچالی که سهمیه کارگران بود، آنها قطعات مورد نظر خود را با ماژیک علامت زده و به مهندسین می‌گفتند یخچال مذکور را چندین بار آزمایش کند!

جالب است بدانید پس از مدت‌ها می‌گفتند این کالایی که به منزل خود برده اند هیچ آسیبی ندیده و سالم است! آیا نمی شود برای مردم هم همین کار را کرد؟ ببینید کالای ایرانی اگر با رعایت وجدان کاری برای تولید یک محصول سالم شکل بگیرد، چقدر کیفیت خواهد داشت؟ لذا می‌بینیم بهبود کیفیت یعنی، ما کار خود را درست انجام داده و از جنس مرغوب در تولید استفاده کنیم لذا به این ترتیب نه تنها حرف برای گفتن خواهیم داشت بلکه توان رقابت را هم به دست خواهیم آورد.

*رکن اصلی تولید چیست؟ یعنی صرف فروش، تحقق شعار سال صورت می‌پذیرد؟

یکی از مسئولان، مدتی پیش در یک مصاحبه گفته بود همه واحدهای تولیدی مشغول فعالیت بوده و مشکل اصلی آن‌ها فقط فروش است، یاد این مثل قدیمی افتادم که «از کرامات شیخ ما این است/ شیره را خورد وگفت شیرین است!»

امروز اگر فروش نباشد تولیدی هم وجود ندارد، من اگر بتوانم خیلی کار کنم و سرمایه داشته باشم، برای یک سیکل کاری می‌توانم تولید کنم، لذا اگر فروش نداشته باشم، کار می‌خوابد، کجا انبار کنم؟ از کجا سرمایه در گردش بیاورم؟ با گذشتن تاریخ مصرف کالا چه کنم؟ با کالاهای جدیدی که وارد بازار می‌شود چه؟

بنابراین باید عرض کنم که امروز رکن اصلی تولید «فروش» و رکن اصلی بازار«قبول سفارش» است، مقام معظم رهبری (مدظله العالی) اشاره کردند که وزارت امور خارجه و وزارت صنعت، معدن و تجارت باید برنامه ای را برای بازاریابی محصولات ما در نظر بگیرند.

ایشان با ظرافت با این نکته اشاره کردند که ببینید مردم چه می‌خواهند؟ یعنی حرف اول وآخر فروش، مشتری مداری است، بازاریابی همین است!

حتی به این هم اشاره کردند که با قیمت خوب، از اجناس خارجی هم ارزان تر باشد، در آن 15 کشوری که پیش تر عرض کردم فرمودند در این 15 کشور حتی 20 درصد مصارف شان را هم ما بتوانیم تولید کنیم 80 در صد ارزآوری خواهیم داشت و چقدر این کار اشتغال ایجاد می‌کند.

ذکر این نکته هم در اینجا خالی از لطف نیست که در مورد قاچاق و فساد تاکید بر مبارزه داشتند که یک سهمی دولت دارد و یک سهمی مردم که کار کنید تا کالای قاچاق وارد کشور نشود.

*واقعیتی که در بحث تولید داخلی وجود دارد این است که تا اسم تولید داخلی می‌آید ذهن مردم به سمت خودروهای بی کیفیت داخلی می‌رود که طی این 30 سال از حمایت کافی برخوردار بوده و ارتقای کیفیتی نداشته است، همین امر باعث از دست دادن بازار داخلی در کالاهای دیگر می‌شود، این موضوع را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

در این جا باید چند نکته را عرض کنم؛ جالب است شما بدانید ما در صنعت هوافضا، سلول‌های بنیادی و انرژی اتمی رشد چشمگیری داشته ایم، که از دلایل آن می‌توان به این مورد اشاره کرد که در هیچ کدام از این حوزه‌ها چیزی به کشور ما داده نشد و ما به اعتماد به جوانان و خود باوری در این سه عرصه کار را از صفرشروع کردیم، اما در صنعت خودروسازی کپی برداری می‌کنیم!

قطعه سازی نیز در اینجا مسئله مهمی است، ببینید حداقل 500 هزار نفر در این زمینه مشغول فعالیت هستند؛ ما نباید هر کدام از قطعات را از یک گمرگ وارد کرده و آن را مونتاژ کنیم، بلکه باید در قرارداد‌های خودرو سازی سهم بیشتری از خود کفایی بگیریم.

کشورهایی هستند که در طراحی خودرو حرف اول را می‌زنند، اشکالی ندارد که از علم آنها استفاده کنیم، ما باید در واردات کالا، علم را خریداری کنیم نه کالا را وقتی تکنولوژی خریداری کردیم، تعمیر وارتقای آن کالا هم دست ما است، لذا می‌بینیم که در خرید قطعه وابستگی وجود دارد و ارزش افزوده برای طرف مقابل بوده و این به دلیل آن است علم را نمی آوریم. لذا درباره خودروی داخلی ارتقای کیفیت و خدمات توسط خودروسازان است که باید مورد توجه قرار گیرد و در نهایت به مرور زمان قیمت تمام شده خودرو که شامل هزینه تحقیقاتی، مواد اولیه و هزینه انجام کار است، کاهش می‌باد و خودروساز و مصرف کننده هر دو سود می‌برند.

مسئله دیگری هم نیز وجود دارد و آن اینکه در برخی از دانشگاه‌های ما نظیر علم و صنعت، امیر کبیر و شریف دانشجویان خودروهای هیدرولیک و رباتیک ساختند اما به آنها اجازه تولید انبوه و ورود به صنعت داده نشد، که باید دید علت تن ندادن به این موضوع چیست؟

ذکر این نکته نیز خالی از لطف نیست که بدانید در شرکت‌های میتسوبیشی، تویوتا، هوندا و... اگر مدیری به غیر از این خودرو سوار شود، اخراج می‌شود! اما مدیران شرکت‌های خودروسازی ما، از خودروهای دیگر استفاده می‌کنند؛ لذا نمی شود در «حمایت از کالای ایرانی» و«رونق تولید»  و فقط قشر محروم این هزینه را پرداخت کنند، بلکه این موضوع باید برای همه باشد.

*درکشورهای اروپایی به چه صورت است؟ صنعت خودروسازی آنجا پیشرفت چشمگیری دارد علت چیست؟

در اروپا، خودرهای لکسوس یا تویوتا روز اول که خریداری می‌شود گران تر از روز دوم است! روز اول وارد بازار شده و طبق نظر استفاده کنندگان این خودرو خطای آن احصاء می‌شود تا برطرف گردد، اما در کشور ما معکوس است! نمایندگان مجلس باید در این حوزه ورود کرده و تصمیمات جدی اتخاذ کنند، حمایت ما از خودروسازان به جهت قطعه سازانی است که در کارخانه‌ها فعالیت می‌کنند و نان آور یک خانواده اند و گرنه کم کاری برخی مسولان قابل اغماض نیست.

*با تمام این توضیحات، نقطه آغازین حمایت از کالای ایرانی  ورنق تولید از کجاست؟

پاسخ این سوال را با ذکر مثال عرض می‌کنم؛ کشور سنگاپور وضعیت بسیار نابسامانی داشت و گفته می‌شد قابل اصلاح نیست «لی کوان یو» رئیس جمهور این کشور در اقدامی با بهاء دادن به معلم‌ها و نهادینه کردن فرهنگ حمایت از آن‌ها اقدامات قابل توجهی برای اصلاح کشور انجام داد،.

یا در کشور مالزی، چشم انداز 20 ساله ای دشتند که به چهار برنامه پنج ساله تقسیم شده بود که برای هر سال یک برنامه عملیاتی داشتند، یعنی هر روز تک تک افراد برنامه مشخص عملیاتی داشتند! جالب است بدانید زمانی ما از واحدهای صنعتی این کشور بازدیدی داشتیم که برخی از شرکت‌ها نظیر میتسوبیشی پروتون را راه اندازی کرده اند، 20روز هم از برنامه عملیاتی جلوتر بودند؛ لذا آنها معتقدند اگر از برنامه عقب بمانند هر روز عقب تر خواهند ماند چرا که منابع و زمان عناصری است که قابل اضافه شدن نیست؛

لذا به نظر بنده فرهنگ سازی و آموزش عناصر مهمی است، ضمن اینکه مردم و مسئولان هر دو به یک میزان در این راستا گام بردارند.

*با توجه به فرمایشات جنابعالی برای این امر مستلزم یک سیستم مدیریتی و نظارتی هم هستیم!

ببینید یک بخش ساده را از نظر سیستم اطلاعات مدیریتی در نظر بگیرید، دارای یک ورودی و پردازش است که آن را به کالا تبدیل کرده و یک خروجی دارد؛ دو چیز بین پردازش و خروجی وجود دارد که یکی از آنها «کنترل کالای تولید شده» است و مثلا یک خودروی سمند تولید کرده ایم، آن را وارد بازار می‌کنیم مردم اشکالات آن را استخراج می‌کنند که آن بازخورد گیری است و اصلاح نقایص را در پی خواهد داشت؛ اگر این سیستم حداقلی در تولیدات ما اجرا شود، بسیاری از مشکلات در این بخش‌ها حل می‌شود. ضمن اینکه مشتری مداری، فروش محوری و تعیین جایزه برای تولید کنندگان از مواردی است که به ارتقای کیفیت کمک می‌کند.

*دستاورد‌های حمایت از کالای ایرانی ورونق تولید چیست؟

اصالت فرهنگ ایرانی-اسلامی و نقش تعیین کننده آن با تولید و صادرات کالای ایرانی یکی از مهمترین دستاوردها است، تاریخ و تمدن ساز بودن، تولید ثروت ملی و فرهنگ سازی از دیگر مواردی است که در سایه حمایت و خرید کالای ایرانی حاصل می‌شود، یکی از تبعات بسیار مهم نیز این است که علیرغم اینکه کشور خود را از از تهاجمات سیاسی، امنیتی به ویژه امنیت غذایی حفظ می‌کنیم، تولید ثروت هم صورت می‌گیرد، لذا می‌توان این طور گفت که وقتی اقتصاد قوی باشد همه چیز در سایه آن قوت خواهد گرفت.

*از سعه صدر حضرتعالی در تبیین و تشریح مطالب، سپاسگزارم؛ به عنوان کلام پایانی اگر مطلبی هست بفرمایید.

اولویت‌های سرمایه گذاری در استان مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد تا اگر سرمایه گذاری مراجعه کرد، نتیجه این تحقیقات در اختیارش قرار گیرد.

از واگرایی بپرهیزیم و ایجاد همگرایی به معنای واقعی صورت پیذیرد؛ تا جایی که امکان دارد دولت، واحدهای صنعتی و تولیدی را در مسائلی نظیر مالیات، بیمه و اعطای وام‌های کم بهره حمایت کند، اخیرا اعطای وام به استارت آپ‌ها که از مسائلی است که با حمایت‌های  سازمان صنایع کوچک وشهرکهای صنعتی ایران در حال پیگیری است که قابل تحسین است.

در مورد اشتغال روستایی هم حمایت‌های خوبی در حال شکل گیری و انجام است که انتظار می‌رود این مورد سهم بیشتری را کسب کند.