۲۰آبان
دانشجوی دکتری تخصصی مهندسی صنایع
بایگانی
- مهر ۱۴۰۱ (۱)
- تیر ۱۴۰۱ (۱)
- خرداد ۱۴۰۱ (۱)
- ارديبهشت ۱۴۰۱ (۲)
- فروردين ۱۴۰۱ (۳)
- دی ۱۴۰۰ (۳)
- آذر ۱۴۰۰ (۶)
- آبان ۱۴۰۰ (۴)
- مهر ۱۴۰۰ (۳)
- شهریور ۱۴۰۰ (۴)
- مرداد ۱۴۰۰ (۶)
- تیر ۱۴۰۰ (۱)
- خرداد ۱۴۰۰ (۳)
- فروردين ۱۴۰۰ (۱)
- اسفند ۱۳۹۹ (۱)
- آذر ۱۳۹۹ (۱)
- آبان ۱۳۹۹ (۴)
- مهر ۱۳۹۹ (۱)
- شهریور ۱۳۹۹ (۱)
- مرداد ۱۳۹۹ (۳)
- تیر ۱۳۹۹ (۷)
- خرداد ۱۳۹۹ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۹ (۵)
- فروردين ۱۳۹۹ (۷)
- اسفند ۱۳۹۸ (۱)
- بهمن ۱۳۹۸ (۱۸)
- دی ۱۳۹۸ (۱)
- آذر ۱۳۹۸ (۳)
- آبان ۱۳۹۸ (۱)
- مهر ۱۳۹۸ (۴)
- شهریور ۱۳۹۸ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۱)
- فروردين ۱۳۹۸ (۱)
۰۶بهمن
در هزاره‌های قبل مردم در سرزمین‌های مختلف برای اینکه احشام و چارپایان خودشان را نشانه‌گذاری یا علامت‌گذاری بکنند، از آهنی داغ که منقش به اسم یا جمله‌ای بوده، استفاده میکردند و این آهن داغ را روی پوست حیوانات می‌گذاشتند تا راهی باشد برای شناسایی احشام خود از دیگر احشام همسایه و یا فروشنده‌ها و اهمیت این کار در آن بوده که کیفیت و شهرت خود را نیز این‌گونه معرفی میکردند؛ در صنعت سفال و چینی روم، هند، یونان و چین از مارک استفاده می‌شد. در قرون وسطی چاپخانه‌ها و مراکز سلطنتی از آرم استفاده میکردند تا جایی که امروزه همه‌چیز، همه شرکت‌ها و محصولات دارای نام و نشان برای خود هستند.در ایران نیز چنین بوده که بر روی محصولاتی همچون ظروف سفالین و پارچه نام تولیدکننده حک، نوشته و یا بافته می‌شده است. مثال ظروفی که در یزد ساخته می‌شد و یا چاقوی زنجان و یا پارچه‌ای که در یکی از شهرهای قدیم خوزستان (اصطخری) تولید و به کشورهای دیگر برای تجارت برده می‌شد.